Allt fyrir ekki neitt

Okkur íslendingum hættir til að vilja fá allt fyrir ekki neitt og kannski er það að meira að segja ekkert bundið við okkur íslendinga eingöngu.

Ef við tökum t.d. kröfu um lækkun matarverðs sem dæmi. Það virðist enginn spá í hvað þarf til til að lækka matarverðið. Ein leiðin væri að lækka laun og enn áhrifaríkara væri að flytja störf úr landi og kaupa þau annars staðar frá þar sem hægt er að framkvæma þau fyrir minna.

Eins væri leið að minnka hollustuna eins og kemur fram í góðri grein í nýjasta Bændablaðinu eftir Söndru B. Jónsdóttur sem er titluð sem sjálfstæður ráðgjafi. Greinin heitir "Lægra matvælaverð á Íslandi- á kostnað hvers" (www.bondi.is). Greinin fjallar aðallega um það hvað mikið af auka- og eiturefnum eru notuð í matvæli þar sem kappkostað er að framleiða þau sem ódýrast. Tekur hún sem dæmi Bandaríkin þar sem heilsufar manna er orðið mjög slæmt og kennir hún um óhollu matarræði.

Eins tekur hún fram að innflutt grænmeti tapi hluta af vítamín- og steinefnainnihaldi sínu við langan flutning og eins hafi það fengið hina ýmsu meðferðir til að reyna að auka geymsluþolið.

Öll viljum við halda vinnu í landinu, háum launum, miklum gæðum í matvörum okkar, heilsufarinu góðu o.s.fr. en einhverju af þessu eða kannski öllu þurfum við að fórna fyrir lægra matvælaverð.

Athugasemdir

[Ólafur fannberg, 17.1.2007 kl. 13:24]

kvitt

[Nanna (IP-tala skráð) 17.1.2007 kl. 14:12]

Veit ad herna i thad minnsta ad thad er miklu odyrara ad kaupa i matinn ef madur kaupir ekki allan thennan oholla mat   Og bragdast miklu betur ef madur gerir allt sjalfur, eru islendingar kannski bara ad verda of latir ad elda?  Kaupa allt tilbuid, jakk